สายลมแห่งชีวิต

Travel like the wind :สุชาติ ชูลี

 
บนรายทางที่เราได้ผ่านพ้นในความปราถนาการได้เห็นและเรียนรู้ถึงความเชื่อและศรัทธา จากสิ่งที่เห็นในมายาคติ หากท้ายที่สุดแล้วมันคือมนต์เสน่ห์ที่เราเองต้องเปิดใจยอมรับ ระหว่างทางย่อมมีความงดงามที่ขึ้นอยู่กับมุมมองของผู้คน บางคนเร่งรีบเพื่อที่จะได้เห็น ได้สัมผัสกับจุดหมายปลายทาง แต่ผู้อยู่ตรงนั้นย่อมคาดหวังว่าจะมีใครสักคนแวะเวียนเข้ามาทักทายในร้านขายของที่ระลึกที่มีชายชราคอยเสนอสินค้าหรือชี้ชักนำภาพศิลปะอันบอกเล่าเรื่องราว

ที่ไหนสักแห่งกับการหยุดดูแท่นป้ายอักษร ผมไม่รู้ว่าถ้อยคำเหล่านั้นสื่อความหมาย หากเศษเหรียญที่เรียงอยู่ในช่องตัวอักษรก็สะท้อนถึงความเชื่อศรัทธา ไม่ว่ามุมใดในโลกนี้ ที่เจริญเฟื่องฟูหรือด้อยพัฒนา วิถีผู้คนแต่ครั้งโบราณผ่านมานับพันปียึดโยงอยู่กับภูติ ผี เทวดา เทพเจ้า ธรรมชาติ กระทั่งทุกวันนี้ก็ยังคงมีอยู่ หนทางสู่สวรรค์ สัตว์เทพเจ้าที่จะนำพาจิตมนุษย์ให้ขึ้นไปสู่ดินแดนแห่งนั้น

โลกจินตภาพย่อมสร้างพื้นที่แห่งความฝันแด่มวลมนุษย์ให้ก่อร่างสร้างความดี แต่โลกความจริงนั้นกลับตรงข้าม ทุกผู้คนย่อมมีอารมณ์ ที่เลื่อนไหลไปตามสภาวะ ดั่งก้อนเมฆเคลื่อนไหว รวมตัวเป็น กลุ่มก้อนท่องไปในฟากฟ้า

เกิด-ขึ้น สูญสลายไปธรรมดา บนเส้นทางชีวิตที่เลือก กับการมุ่งหมายไปสู่ทางปลายทางแห่งความฝัน เมื่อถึงซึ่งจุดสิ้นสุด ก็ย่อมมีจุดใหม่ที่ท้าท้าย ชายชรายังคงยิ้มร่าชักชวนผมดูภาพศิลปะ สินค้าที่ระลึกอย่างอารมณ์ดีและภาคภูมิใจ ในสถานภาพเจ้าของพื้นที่ ส่วนคนแรมรอนเดินทางไกลอีกมากมายผ่านมา-จากไปตามขอบเขตของเวลา