สาเกกับข้าวไทย:ในความเชื่อมโยง

Travel like the wind :สุชาติ ชูลี

ในบางมุมที่-มองดูลีลาชีวิตของผู้คน ฟังเสียงหัวเราะจากบทสนทนา สิ่งที่พวกเขารู้สึกคิดและเผชิญร่วมกัน พนักงานเสิร์ฟกุลีกุจอรับสั่งออเดอร์อาหารและเครื่องดื่มคอยให้บริการลูกค้า พ่อครัวเคาะกะทะปรุงอาหาร ส่วนชายหนุ่มยิ้มระรื่นยืนชงเครื่องดื่มมึนเมา

พวกเขาก็มีหน้าที่ตอบสนองต่อความต้องการของลูกค้าที่แวะเวียนมาซื้อหาความสุข บางคนเสพย์สุขจนเดินโซซัดโซเซออกจากร้าน บางคนก็มีความนอบน้อมโค้งคำนับโยกคลอนศรีษะซ้ายทีขวาทีแล้วคอพับหลับไป

`ในขณะที่พวกเขาเหล่านั้นกำลังแสดงบทบาท ในขณะที่ใครคนหนึ่งกำลังเฝ้ามองอยู่ในมุมที่ไม่มีใครสนใจ เขากำลังผจญอยู่กับความคิดปนเปคล้ายดั่งเครื่องดื่มที่กล่อมเกลาอารมณ์รู้สึกนึกคิดและเฝ้ามองชีวิตผู้คนกำลังแสดงบทบาทในยามรัตติกาล

เสียงหัวเราะบทสนทนาของคนรอบ ๆ มองผ่านสายตาคนเหล่านั้นเขายังคงมีความสุขที่จะอยู่กับตัวเอง คนเราก็เป็นเช่นนี้ ทุกๆ คนต่างมีเรื่องราวของตนและทุกคนย่อมมีความปรารถนาในสิ่งที่ฝันใฝ่บนทางชีวิตที่ท้าทาย ไม่มีใครล่วงรู้ถึงสิ่งที่ยังมาไม่ถึง แต่การมีสติก็ทำให้ไม่อับจนหนทาง แม้จะต้องฟันฝ่ากับอะไรก็ตาม หนักหนาสาหัสแค่ไหน ยังมีผู้คนอีกมากมายที่นั่งร่วมโต๊ะพูดคุยแลกเปลี่ยนอารมณ์รู้สึกซึ่งกันและกันอย่างน้อยก็ช่วยทำให้เช้าวันใหม่มีพลังชีวิต

เสียงหัวเราะและคำร่ำลาดังขึ้นเป็นระยะต่างฝ่ายต่างและขอบคุณซึ่งกันและกันที่ให้โอกาสสละเวลามานั่งพูดคุย พวกเขาเหล่านั้นกำลังแยกย้ายจากกันไปเพื่อไปสู่อ้อมกอดอันแสนอบอุ่นของคนที่กำลังรออยู่ที่บ้าน-บ้านที่มีความรัก มีคนที่รักและพร้อมเคียงคู่ไปกับเราทุกเมื่อ แต่เขายังนั่งอยู่ในมุมเดิมเฝ้าดูกลุ่มคนใหม่ๆ คู่รักหนุ่ม-สาวที่เดินเข้ามา เพื่อนสนิทที่เลือกโต๊ะที่นั่งและสั่งอาหารพร้อมเครื่องดื่มโดยมีบริกรคอยรับออร์เดอร์ เค้ายังยังคงนั่งดูภาพเหล่านั้นกับฉากเดิม ๆ แต่เปลี่ยนตัวละครอแสดงบทบาท เขามีความสุขที่ได้เห็นเรื่องราวชีวิตยังคงดื่มด่ำสาเก วัตถุดิบที่ทำมาจากข้าวและสาเกบางชนิดวัตถุดิบก็เดินทางไกลข้ามน้ำข้ามทะเลมามากกว่า 600 ปี จากลุ่มน้ำที่หล่อเลี้ยงก่อกำเนิดรวงข้าวล่องเรือจากแม่น้ำเจ้าพระยามาเป็นเหล้าสาเกในญี่ปุ่นที่มีคุณค่าและราคาแพง

กลุ่มก๊วนเพื่อร่วมร่วมงานโค้งคำนับสั่งลาแล้วเดินจากไป คู่รักคู่ใหม่ เพื่อนรักหนุ่ม-สาวก็เดินเข้ามาในขณะที่เขายังคงดื่มด่ำกับเหล้าสาเกและระลึกถึงบุญคุณบรรพบุรุษชาวนาไทยที่หลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดินเพื่อเพาะปลูกข้าวเพื่อส่งขาย แปรรูป

บางทีชีวิตของเขาก็มีความสุขกับการเฝ้ามองคนอื่น ๆ อยู่ในมุมเดิม เขามีความสุขกับการกล่อมเกลาอารมณ์ตัวเอง ให้ชีวิตอยู่ไปอย่างมีความหมาย ในห้วงเวลาสุดท้ายที่ไม่มีใครรออยู่ที่บ้านเขาจึงเลือกที่จะนั่งอยู่ตรงนั้น เพื่อดื่มด่ำและร่วเฉลิมฉลองกับเพื่อนที่ไม่รู้จัก ทักทายกันผ่านสายตาและรอบยิ้มคือความสุขที่จากการเฝ้ามอง ที่เขามิอาจหาได้จากที่บ้านเพราะที่นั่นไม่มีใครรอเขากลับอีกแล้ว…

ติดตาม…บันทึกความแง่คิดและมุมมอง