พุทธทาสภิกขุ

ธรรมะกับการเมืองเป็นสิ่งที่แยกกันไม่ได้ ;
แยกกันเมื่อไร การเมืองก็กลายเป็นเรื่องทำลายโลกขึ้นมาทันที
การเมืองที่แท้จริงสำหรับมนุษย์
ต้องตั้งรากฐาน อยู่บนรากฐานทางศาสนาของทุกศาสนา
ที่มีอยู่ว่า…

“สัตว์ทั้งหลายเพื่อน ทุก เกิด แก่ เจ็บตาย ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น”

นักการเมืองที่มีธรรมสัจจะข้อนี้อยู่ในใจ
ย่อมเป็นนักการเมืองของพระเจ้า;
การเคลื่อนไหวของเขาทุกกระเบียดนิ้ว
มีแต่บุญกุศล จนกระทั่งกายเป็นปูชนียบุคคล ไป

ขอภาวนาให้โลก เรามีนักการเมืองชนิดนั้น
เป็นผู้จัดการเมืองของโลกโดยทั่วไป เถิด.



จากหนังสือธรรมะกับการเมือง
สำนักพิมพ์สุขภาพใจ


pig03
เครดิต : วิทยาลัยการอาชีพไชยา