“มึงทำกูเจ็บแสบมากไอ้ย้อย…มึงไปพูดอะไรกับผู้ใหญ่วะ
เขาถึงลากกูเข้าคุกพร้อมกับพระพระอภิรักษ์!?”
“การเมืองมันไม่มีอะไรแน่นอนหรอกคุณหลวง
ถ้าคุณคิดจะใช้มันเพื่อหวังความก้าวหน้า
ใช้มันเป็นบันไดไปสู่ความรุ่งเรืองจนลืมจรรยาบรรณ
คุณก็ต้องระวังผลลัพธ์อีกด้านนึงของมันด้วยเพราะมันเป็นดาบสองคม”

“อย่ามาเทศน์กูไอ้สัตว์… “หลวงเนติสงครามร้องลั่น
“…มึงไปพูดอะไรกับผู้ใหญ่เขาวะ?”
“ก็พูดว่าผมกับพวกคุณเป็นเพื่อนกัน
คุณกับเพื่อนของผมหลายคน
เคยวางแผนทำรัฐประหารโค่นจอมพล ป.มาด้วยกัน”

“แต่กูไม่เคยรู้จักมึงมาก่อนเลยในชีวิต…มึงเป็นพยานเท็จ…”
“ใช่ ผมเป็นพยานเท็จ เราสองคนไม่เคยรู้จักกันมาก่อนเลยในชีวิต
เรื่องทั้งหมดที่ผมเล่าให้ท่านอธิบดีฟังเกี่ยวกับคุณ
เป็นเรื่องโกหกทั้งสิ้นแล้วไง?
คุณน่าจะภูมิใจนะที่ผมเรียนรู้
การเป็นพยานเท็จจากคุณได้รวดเร็วอย่างนี้อย่างนี้


บทสนทนาระหว่าง
นักโทษเสือย้อยกับหลวงเนติสงคราม

จากหนังสือประชาธิปไตยบนเส้นขนาน : วินทร์ เลียววาริณ
สำนักพิมพ์ ๑๑๓ 


วินทร์ เลียววาริณ (ชื่อเกิด สมชัย เลี้ยววาริณ

เกิดปี พ.ศ. ๒๔๙๙ ที่อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา 

เป็นศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ ประจำปี พ.ศ. ๒๕๕๖ และเป็นนักเขียนที่ได้รับ รางวัลซีไรต์ ถึง ๒  ครั้ง คือ เมื่อปี พ.ศ.๒๕๔๐ ประชาธิปไตยบนเส้นขนาน และเมื่อปี พ.ศ. ๒๕๔๒ สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าคน

ขอบคุณ : wikipedia.org

อ่านเรื่องราว : วินทร์ เลียววาริณ

https://th.wikipedia.org/wiki/วินทร์_เลียววาริณ

https://www.winbookclub.com

https://www.praphansarn.com/home/detail_author_th/39