ใยเมฆ

Miracle of Life by สุชาติ ชูลี

ทุกคราที่มองฟ้า
มีความเคลื่อนไหวอยู่บนนั้น
ทั้ง ๆ ที่เป็นแค่เพียงไอละอองอากาศ
ลอยละล่องไปตามสายลม

หลอมรวมเป็นกลุ่มก้อน
คลี่กระจายในบางขณะ
ถักทอเป็นตาข่าย
ไร้ทรวดทรงที่ชัดเจน

ท่ามกลางความผันเปลี่ยน
กับบางสถานะที่คลุมเครือ
ฉันมองเห็นความว่างเปล่า
ระหว่างเธอระหว่างเรา
เป็นแค่เงาฝันของวันวาน

กับอีกหนึ่งเช้าที่ปลุกปลอบ
ขอบใจในลมปรานแห่งการดำรงอยู่
ขอบคุณตัวเองที่ไม่พรั่งพรู
และเรียนรู้ที่จะอยู่กับตัวเอง

ใช่! ทุก ๆ วันย่อมมีสิ่งมหัศจรรย์
ในทุกขณะแค่ปรับมุมมอง
แหงนมองท้องฟ้า แปรเปลี่ยนไปตามสภาวะ
ก้มหน้ามองดูเท้าที่ย่ำบนแผ่นดิน
คือความจริงใช่สิ่งลวง

ตกลงเราเป็นอะไรกันนะ?
เป็นแค่อากาศหรือภาพฝัน
หรือแค่รอให้คืนวันผ่านพ้นไป
ที่ยังอยู่เพราะสายใย ที่พันธนาการ
แต่…
ท้ายที่สุดก็ค้นพบความว่างเปล่า
ดั่งใยเมฆคลี่กระจาย พลิ้วแผ่ไปในสายลม.