ในบางเช้า
คุณตื่นมาพร้อมกับแสงอรุณรุ่ง
สลัดอาการงัวเงียง่วงนอนปลุกภวังค์ฝัน
หลายสิ่งที่คุณคาดหวังในโลกที่กว้างใหญ่
ต้องใช้เวลากว่าจะไขว่คว้าหาความสำเร็จ
แต่ความเป็นจริงเพียงแค่ลุกขึ้นมา
เก็บหมอนพับผ้าห่มจัดการให้เป็นระเบียบ
ดูแลตัวเองทำธุระส่วนตัว
โลกยังกว้างใหญ่อยู่เสมอ
แต่สิ่งที่คุณทำไปทุกขณะ ทุกย่างก้าวที่จะนำพาคุณไปสู่จุดหมาย
แระหว่างทางได้ผ่อนคลาย คบคิดทบทวนถึงเรื่องราวต่างๆ ที่ผ่านมา
มิได้ต้องการโหยหาเพื่อจะกลับไปแก้ไข
หากจะนำบทเรียนเหล่านั้นมาเป็นแรงผลักดันให้ทำสิ่งที่ดีกว่า
การเกิดมาบนโลกได้ใช้ชีวิตช่วงหนึ่ง
ทุ่มพลังกับความฝันไขว่คว้าความสำเร็จกลับกลายเป็นความว่างเปล่า
ในยามเช้า แดดอ่อนอ่อนสาดส่อง
ฝูงนกร้องกระจองอแงบนกิ่งไม้
บินถลาแหวกว่ายไปในอากาศแข่งกับเจ้านกเหล็กยักษ์
เพื่อนมนุษย์ต่างดำเนินวิถีชีวิตแห่งตน
ในขณะที่คุณกำลังเฝ้าบอกพวกเขาอยู่
ลึกลึกในความคิดคุณเองก็กำลังตกผลึกว่าชีวิตในวันนี้จะเป็นเช่นไร
จะดีหรือร้ายหากท้ายที่สุดแล้วทุกอย่างขึ้นอยู่กับการกระทำด้วยสติ
ในยามเช้ากับการนั่งฟังสายลมพัด
รับแสงแรกแห่งอรุณ ฝั่งสรรพสิ่งดำเนินชีวิตตามวิถีทาง
ความสุขอยู่ที่ไหน? มิได้อยู่ไกลพ้นขอบฟ้า
หากมันอยู่ภายใน อารมณ์รู้สึกปรับเปลี่ยนไปตามสถานการณ์
ทุกๆ วันจะมีความหมาย เมื่อมีความสุขกับปัจจุบัน
อนาคตไม่คาดหวังอะไรมากนัก
ปล่อยวางเรื่องราวเลวร้ายในวันวานให้ผ่านพ้นไป
ในบางเช้ากับการเบ่งบานของดอกไม้ รับแสงอรุณ
ยิ้มให้กับตัวเองขอบคุณที่ตื่นมาพร้อมลมหายใจ
โดยต้องสวดมนต์ขอพรจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์ใด ๆ
เพียงบอกใจ บอกกับตัวว่า
ขอบคุณนะ…และวันนี้จะเป็นวันที่ดีที่สุดของเรา