บันทึกคนหลงทาง : อัยย์ รินทร์

การเดินทางจุดหมายอาจยาวไกล
เหนื่อยกาย ท้อใจ 
อารมณ์วูบไหวคล้ายลมพัดผ่าน
บางปัญหาโถมถั่งตั้งสติ
ก้อนเมฆคลี่เคลื่อนเสมือนย้ำเตือน
ทุก ๆ ความเป็นไปในแต่ละวัน แต่ละห้วงเวลา
ล้วนก่อเกิดความงามจากมุมมองและสัมผัส

ฤดูกาลวนเวียน ฤดูใจหวั่นไหวสั่นคลอน
บางคราไฟฝันลุกโชน 
บางขณะคล้ายจะหรี่ดับหมดพลัง
กระนั้นก็ตามหากมีความฝัน มีศรัทธา
หากไม่ท้อแท้และยอมแพ้พ่าย 
…ต่อใจตนสักวันก็จะถึงปลายทาง
แห่งความสุขสมหวังดั่งใจปราถนา