365daysหนูไม่อยากให้โลกนี้มีวันแม่ เพราะมีแต่น้ำตาบนหน้าหนู ครูสั่งให้เขียนกลอนส่งคุณครู หนูไม่รู้จะเขียนได้อย่างไรกัน เห็นเพื่อนกราบแม่กันในวันแม่ ก็เผลอมองชะแง้หาแม่ฉัน ในท่ามกลางผู้คนนับร้อยพัน เผื่อจะมี เผื่อแม่หันมองกลับมา “เพลงค่าน้ำนม” หนูร้องเสียงหนักแน่น อยากตอบแทนค่าน้ำนมให้สมค่า “ใครหนอรักเราเท่าชีวา” หนูไม่กล้าตอบใจว่าใครเลย ครูบอกให้หนูเล่ากล่าวถึงแม่ ก็ได้แต่ยิ้มยิ้มทำนิ่งเฉย อ้อมกอดอันอบอุ่นไม่คุ้นเคย หนูจะเอ่ยบอกรักบนตักใคร ในทุกปีที่จัดงานวันแม่ รอยบาดแผลปรากฏเหมือนสดใหม่ เมื่อโลกเวียนเปลี่ยนผันผ่านวันวัย ชีวิตสอนหัวใจให้เรียนรู้ ถ้อยคำหนึ่งจากใจในวันนี้ “ขอบคุณที่แม่ให้ชีวิตหนู” คือความรักอันประเสริฐน้อมเชิดชู ด้วยจิตมั่นกตัญญูบูชาคุณ
อ่านกวี : รินศรัทธา กาญจนวตี
เปียโน :
“เรียงความถึงแม่” บทเพลงซาบซึ้งกินใจ ซึ่ง Piano Cover โดย รองศาสตราจารย์ ดร.สุชาติ แสงทองคณบดีมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์ นักดนตรีอาชีพ นักประพันธ์เพลง นักเรียบเรียงเสียงประสานดนตรี นักวิชาการดนตรี นักวิจัยทางดนตรี และผู้บริหารมหาวิทยาลัย
“หนูไม่อยากให้โลกนี้มีวันแม่”
บทกวีนิพนธ์ ที่สัมผัสได้ถึงอารมณ์ความรู้สึกที่สะท้อนออกมาจากก้นบึ้งของจิตใจ บาดแผล หยาดน้ำตา เคยรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจในวัยวันเก่า ๆ ทว่าเมื่อวันเวลาเปลี่ยนผ่านความคิด เข้าใจในชีวิต ใช่…คนเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่ก็เลือกที่จะเป็นได้ นั่นคือหนทางที่เธอดำเนินด้วยใจมุ่งมั่นไม่ยอมพ่ายแพ้ต่ออุปสรรคทางสายตาและทุก ๆ บททดสอบภายในจิตใจ
ฟังสิฟัง…ฟังสุนทรีย์แห่งท่วงทำนองของเพลงบรรเลงผสานน้ำเสียง ที่กลั่นออกมาจากใจของกวี “รินศรัทธา กาญจนวตี หรือ น้องลูกหมู” เมื่อโลกเวียนเปลี่ยนผันผ่านวันวัย ชีวิตสอนหัวใจให้เรียนรู้ ถ้อยคำหนึ่งจากใจในวันนี้ “ขอบคุณที่แม่ให้ชีวิตหนู” คือถ้อยคำแห่งสายใยรักและความผูกพัน
