คำ : พิบูลศักดิ์ มาชา ละครพล

มีสองสิ่งไม่สิ้นสุด
หนึ่งมนุษย์ผู้โง่เขลา
และโลกบ้านของเรา
ยากคำนวณมวลมายา*

แม่น้ำคือพระเจ้า
แต่พวกเขากลับเข่นฆ่า
ภูใหญ่ไพรพนา
ถูกทำลายลงทุกวัน

สีฟ้าพร่าเลือนราง
ควันดำพรางกลบฟ้าฝัน
ดงแดดแผดดุดัน
ยอดเขาร้อนหิมะละลาย

ฟ้าร้าวเรือนกระจก
ไฟนรกลุกโชนฉาย
ทุนโลภลักทำลาย
โลกย่อยยับลงกับตา

โหยหาดาวดวงใหม่
แทนฟื้นไข้เร่งรักษา
โลกจึงถึงเวลา 
รับบทเรียนการล้างโลก

พิบูลศักดิ์ ละครพล
๙/๔/๖๓
*-อ้างอิงจากคำพูดของอัลเบิร์ต ไอสไตน์ ที่ว่า มีสองสิ่งเท่านั้นที่ยากคำนวณแน่นอนได้ คือ ความโง่เขลาของเหล่ามนุษย์ และความกว้างไกลของจักรวาล