คำ :ศราวุธ วังวงค์
ภาพ :สุชาติ ชูลี

รักของแม่เกินกว่าฟ้ามหาสมุทร
ไม่มีวันสิ้นสุด…เสื่อมสลาย
รักของแม่คือรักมั่นเกินบรรยาย
ไม่ห่างหายจากโลกให้โศกตรม

ธารน้ำนมของแม่เป็นธารธาตุ
ก่อกำเนิดทุกบทบาทในตัวผม
เป็นต้นธารคุณธรรมคำอบรม
เฝ้าพากเพียรเพาะบ่มฐานครอบครัว

แม่พาลูกรู้สร้างทางบุญค้ำ
และชี้นำน้อมใจให้ไกลชั่ว
อุทิศความดีไว้อย่าได้กลัว
เหมือนแสงเทียนยามมืดมัวสร้างหนทาง

กับข้าวรสมือแม่อร่อยยิ่ง
เสียงร้องเพลงหยุดทุกสิ่งอยู่ไม่สร่าง
รอยยิ้มหวานละไมอยู่รางชาง
รักของไม่จืดจางอยู่อย่างนั้น

ผมเดินตามรอยตีนที่แม่ย่ำ
ตั้งแต่เช้ายันค่ำไม่คร้ามครั่น
คอยเลี้ยงวัวทำนาจับปลากัน
ทุกทุกวันทุกข์ไม่ท้อ…แค่พอเพียง

วิถีที่เพาะบ่มน้ำนมชีวิต
จึงรู้สร้าง รู้สิทธิ์ และรู้เสียง
จึงรู้ให้โดยธรรมไม่ลำเอียง
จึงรู้เที่ยงเห็นทางเห็นความจริง

ได้เติบโตสูงใหญ่ในวันนี้
เพราะรู้ค่ารักที่มีนั้นใหญ่ยิ่ง
ธารน้ำนมยังอวลไอได้อุ่นอิง
แม่จะได้พึ่งพิงยามชรา…

แม่ครับอยากจะบอกผมรักแม่
จะแน่วแน่ให้ความสุขทุกปรารถนา
รักของแม่มากแค่ไหนในท้องฟ้า
ผมจะรักให้สูงค่ามากกว่านั้น