คำ : ประยูร หงษาธร
ภาพ :สุชาติ ชูลี

เขาชื่อบักป่อง
เติบโตจากกระดองปูนาที่แม่ป้อน
กับข้าวนึ่งจ้ำปลาร้าน่าออนซอน
หากแข็งแรงเร่าร้อนทุกเมื่อมา

แบกจอบแบกไถตั้งแต่เล็ก
หน้าขรึมๆ เก๊กๆ ดูอาจกล้า
สู้ยากตรากตรำทำแต่นา
บัดนี้ล้าโรยวัยไปก่อนควร

เคยพึ่งยา ‘ทัมใจ’ คลายเหนื่อยเหน็ด
กลับต้องเข็ดทำใจมิไห้หวน
ยุคใหม่ใครๆ ก็ชักชวน
ลิ้มชิมหลากล้วนเครื่องบำรุง

ดื่มแล้วคึกคักดั่งควายบักตู้
เริงร้องจู๊กกรู..จู๊กกรู สะท้านทุ่ง
กระชุ่มกระชวยขึ้นเป็นกระบุง
พลังงานพล่านพุ่งมุ่งแต่นา

บักป่องขอบคุณเพื่อนพี่น้อง
ที่ยังยกย่องและคบหา
แม้รู้ว่าเป็นเพียงตลกในสายตา
ให้คนบ้านนอกบ้านนาได้ฮาเฮ
…แม้รู้ว่าเป็นตลกขั้นเวลา
บักป่องก็เฮฮาประสามัน