คำ : นรเศรษฐ์ ทับทิมทอง

ภาพ: กุลธวัช เจริญผล

รักและหวัง ยังคงอยู่
ยังคงสู้ มิรู้สูญ
แม้ขณะ จะอาดูร
ฝันจำรูญ จะคูณค้ำ

ด้วยน้ำเนื้อ เอื้อมนุษย์
มิสิ้นสุด การหยุดย่ำ
กี่ห่าโรค โศกนาฎกรรม
มิอาจงำ คว่ำบีฑา

เพราะมีราก ให้หยั่งหยัด
เพราะแจ่มชัด ในคุณค่า
เปล่งประกาย ฉายที่มา
ระยิบจ้า ฝ่าอนธการ

ล้วนเป็นอยู่ คู่ผิดแผก
ขมอาจแทรก ชำแรกหวาน
แหละบางครั้ง ยังร้าวราน
อีกบางด้าน ผ่านกลมเกลียว

ชีวิตยัง หลั่งชีวิต
เพื่อเพ่งพิศ และชิดเชี่ยว
รักจักเป็น เช่นดุจเดียว
สลายเปลี่ยว สล้างปม

ทิ้งร่องรอย พร้อยบาดแผล
นั่นเพื่อแล แง่สุขสม
คลี่ขยาย คลายเศร้าซม
มิอาจจม ความเศร้าใด

คนต้องก้าว หนาว ฝน ร้อน
เร่สัญจร แม้อ่อนไหว
ลุกจากล้ม จากซมไข้
ซัดโรคไกล ได้โลกคืน

รักและหวัง ยังใหม่หมาด
กาฬระบาด อาจเข่นขืน
มนุษย์นั้น ฝันหยัดยืน
หลังจากฟื้น จากตื่นตรอม.