บางคนหายไปจากโลกของฉัน
ทิ้งบทสนทนาลอยค้างในอากาศ
ในโลกที่ฉันตั้งใจออกแบบให้มีแสงแดดสมดุล
กับสายฝนและสายลม
มีฤดูกาลทั้งสาม

แม้ว่าจะโน้มเอียงไปทางฟากของฤดูฝน
และแน่นอนว่าต้องมีสวนและกระท่อม
มีหมาและแมว
ตามมาด้วยบทเพลงของเหล่าสกุณา
มีกองไฟและกาน้ำ
อาหารพื้นบ้าน ชาและกาแฟ
และบทสนทนาว่าด้วยความหมายของชีวิต
ศิลปะแขนงต่างๆ
ค่ำคืนแสงจันทร์ ดวงดาวหิ่งห้อยและกวีนิพนธ์
บางคนหายไปจากโลกของฉัน
ทิ้งบทสนทนาเกี่ยวกับความหมายของการมีชีวิต
ไว้เพียงครึ่ง ๆ กลาง ๆ…

เรวัตร์ พันธุ์พิพัฒน์
กวีนิพนธ์ “สนทนากับคาลิล ยิบราน”
สำนักพิมพ์ในดวงใจ