กระแสธารน้ำใสที่ไหลบ่า
มีไม้ป่าไม้ขวางกลางวิถี
มีเงามืดสว่างแจ้งแสงรวี
จึงได้มีความหมายไม่จืดจาง

เปรียบกระแสกาลธารชีวิต
ถ้าราบเรียบสนิทไปทุกอย่าง
ไม่ต่อสู้ฟันฝ่าหาหนทาง
จะภูมิใจได้บ้างอย่างไรกัน

บางวรรคตอนจาก: ปรัชญาจากน้ำความยุติธรรมแห่งชีวิต
หนังสือ: คุณคือนักปราชญ์แห่งชีวิต
เขียน: การเวกบินเหนือเมฆ (พระมหาปรีชา ปภสฺสโร)
สำนักพิมพ์ ธิงค์ บียอนด์ ธรรมะ