คำ : โชคชัย บัณฑิต’
สร้างภาพหลอนซ่อนเร้นจนเห็นชัด
เคยจำกัดจำนวนก็ป่วนปั่น
เหล่าตะกอนนอนก้นเริ่มปนกัน
จนภาพหลอนเหล่านั้นมันเป็นจริง
เป็นจริงจังกลางใจใช่ภาพหลอน
สาดสะท้อนความเชื่อเหนือทุกสิ่ง
ภาพสะท้อนว่อนกระจายใช้อ้างอิง
ภาพจึงยิ่งจริงแท้แม้ว่าเท็จ
ออกจากโลกลวงหลอนเลิกซ่อนเร้น
ยิ่งเอียงเอนอื้ออึงเกินดึงเด็ด
เก่าตะแกรงตรรกะเกินจะเช็ด
ร่อนแต่เม็ดทรายหมองสาดทองทิ้ง
จากภาพหลอนซ่อนเร้นจนเห็นภาพ
เหมือนคำสาปซ่อนซุกในทุกสิ่ง
ปล่อยตรรกะตะกอนซ้อนภาพจริง
ภาพจึงยิ่งจริงแท้เห็นแต่เท็จ.