คำ : เรวัตร์ พันธุ์พิพัฒน์

-เพียงดาวฤกษ์บางดวง,ในดวงตา
อยู่ท่ามกลางใบหน้า,ใบหน้าหนึ่ง
ที่ส่งความรู้สึกแสนลึกซึ้ง
ถึงดาวเคราะห์ของบางคนในอนธการ

ท่ามกลางมืออื่นอื่น,มือยื่นมา
ซับน้ำตาฉุดให้ลุกปลุกให้ผ่าน
ประทับสัมผัสหนักแน่นนานแสนนาน
แม้เป็นมือหยาบกร้านผ่านกรากกรำ

ท่ามกลางใจทั้งปวง,เพียงดวงใจ
ที่ดลฝันดาลไฟให้เริงร่ำ
ผ่านพลังแห่งผลึกอันลึกล้ำ
ได้โน้มนำรุ่งอรุณแห่งสุนทรีย์

เพียงหนึ่งจิตวิญญาณท่ามกาลวิบัติ
ที่แจ่มชัดต่อแนวทางกระจ่างวิถี
ให้ฉันเกิดทุกครั้งแหละมั่งมี
พร้อมปรากฏบทกวีแห่งชีวิต…