คอลัมน์ :จากหุบเขาฝนโปรยไพร
กนกพงศ์ สงสมพันธุ์

การทำครัวไม่ต่างจากการเขียนหนังสือ
ในเมื่อมันคือการเริ่มต้นใหม่ทุกครั้ง
ความชำนาญเป็นแต่เพียงความได้เปรียบ
ในการล่วงรู้ข้อผิดพลาดในกรรมวิธีบางอย่างเท่านั้น
แต่ความชำนาญที่ว่านั่นก็เกิดจากการลองผิดลองถูก
มาก่อนเช่นกัน…
ไม่ว่าจะเป็นการลองด้วยตัวเองหรือ
อาศัยศึกษาจากความผิดพลาดของคนอื่น
ฉะนั้นเมื่อถึงคราวที่ต้องทดลองสิ่งใหม่ ๆ
การปรุงอาหารและการเขียนหนังสือ
ต่างก็เดินล่วงเข้าไปสู่”ความมืด”
อันไม่เห็นหนทาง พอ ๆ กัน

ที่เหมือนกันอย่างยิ่งก็คือ “ใจรัก”
สิ่งนี้จะบันดาลความเพลิดเพลินให้
ผลสืบเนื่องมันคือความสุขในการกระทำ
ขณะผลสำเร็จคือรสชาติอันกลมกล่อม
ทั้งของอาหารและงานเขียน

บางวรรคตอนคอลัมน์ :จากหุบเขาฝนโปรยไพร
กนกพงศ์ สงสมพันธุ์
Writer magazine ฉบับที่ ๔๘ พฤษภาคม ๒๕๔๐