ปราถนา

บันทึกคนเดินทาง : อัยย์ รินทร์

ในห้วงอารมณ์ ความคิดอะไรมากมายผ่านเข้ามา
บางสิ่งผ่านไป ยอมรับว่า..ฉันหวั่นไหว
กับสายลมอ่อนพลิ้วผ่าน
พยายามฝืนใจให้สงบไม่โยกเอน
ไปกับ…ห้วงอารมณ์
รู้สึกถึงหลาย ๆ สิ่งที่ล่วงเลยผ่าน
ในความความเปลี่ยนแปลงมีบางอย่างที่ค้างคา
พยายามกลบเกลื่อน
หากลึกลึก ฉันรับรู้ได้ว่า เวลาผ่านไปย่อมไม่หวนคืน
ไม่มีอะไรที่จะแก้ไขความคิดพลาดในวันเก่าก่อน
สายเกินไป…ที่จะเปลี่ยนแปลง
รอยความทรงจำระหว่างเรา
เหมือนค่ำคืนฝันร้าย แต่แฝงไว้ด้วยสิ่งดี ๆ
นั่นเป็นความจริงที่ฉันปราถนา
ไม่ว่าจะพานพบกับสิ่งใด…สิ่งที่รับรู้อยู่เสมอ
กาลครั้งหนึ่งเคยมีเรื่องราว ความรักและผูกพันระหว่างเรา