เมืองสายน้ำบ้านสายลมพรมยอดหญ้า มีฝูงปลาว่ายเล่นเห็นน้ำใส เช้าจรดเย็นนกสร้างรังอย่างตั้งใจ มีแมกไม้มีท้องทุ่งแลรุ้งงาม ในเมืองนั้นมีกำแพงเป็นสะพาน ป้อมปราการคือคำตอบข้อสอบถาม ว่าชีวิตคืออะไรในนิยาม จึงจักข้ามผ่านได้โดยดี ผู้ครองเมืองคือชาวบ้านร้านตลาด ช่วยกันวาดนโยบายอย่างถ้วนถี่ เสมอภาคทันสมัยไม่รอรี ทุกถิ่นที่เท่าเทียมและเท่าทัน เมืองนิมิตในม่านหมอกหยอกสมัย งามสมเป็นเมืองใหญ่ในความฝัน ร่วมกันแก้วิกฤติชีวิตนั้น รวมกันสร้างยุคทองของแผ่นดิน เมืองในฝันย่อส่วนชวนคิดถึง สักวันนึงคงได้เห็นเป็นนิจสิน อยู่ที่เรารวมน้ำใจให้หลั่งริน ชโลมถิ่นให้ชุ่มเย็นเป็นธารทอง เมื่อความรักความหวังต่างตั้งมั่น ล้อมรวมกันเป็นเมืองใหญ่ให้จับต้อง นามมธรรมสู่รูปลักษณ์งามเรืองรอง ร่วมกันครองเมืองในฝันอันร่มเย็น อรัญญา แสนสระ จากหนังสือ”ริมฝั่งฝัน”