365daysบันทึกคนหลงทาง : อัยย์ รินทร์
ขบวนรถผู้ร่วมเดินทางแล่นผ่านด่านเจดีย์สามองค์มาหยุดรวมขนย้ายถ่ายเท จัดระเบียบสัมภาระให้กระชับ บริเวณลานวัดเสาร้อยต้น พรมแดนเมียนมาซึ่งเป็นวัดที่หลวงพ่ออุตตมะสร้างและเคยจำพรรษาที่นี่ โดยใช้เสาไม้แดงทั้งต้น จำนวน ๑๐๕ ต้น ลองนับเพื่อนร่วมทางในใจทั้งเด็กเล็ก คนชราและคนหนุ่ม-สาวประมาณ ๓๐- ๔๐ คนรอคอยการมาของผู้นำทาง ระหว่างนั้นต่างคนต่างหาพื้นที่นั่งพักหลบแดดร้อน กระจัดกระจายอยู่ใต้ร่มไม้ และภายในศาลาเสาร้อยต้น ด้านในสุดสองหญิงสาวชาวมอญกำลังสาละวนอยู่กับการจัดสำรับอาหารถวายเพล ในขณะที่พระภิกษุสงฆ์ สามเณรเดินถือบาตรประจำตัวนั่งลงที่โต๊ะ เพียงเวลาไม่นานหลังสวดมนต์ รับพรอดีตเด็กวัดอย่างผมก็อาศัยข้าวก้นบาตรได้อิ่มเอม
แล้วเวลาแห่งการรอคอยก็มาถึง ทุกคนต่างเตรียมพร้อมขึ้นรถ ผม อจ.ฟ้อนและทีมงานคณะครูผู้ลงพื้นที่เก็บข้อมูลทำวิจัยเกี่ยวกับเครื่องดนตรีนั่งอัดแน่นกันอยู่ในรถโตโยต้าวิส อดยิ้มๆ ไม่ได้เมื่อเห็นสารถีผู้ขับรถเป็นพระภิกษุ ท่านบีบแตรให้สัญญาณบอกกับรถยนต์ทุกคัน รวมทั้งจักรยานมอเตอร์ไซด์ขับตามเป็นขบวน
ธงฉัพพรรณรังสีหน้ากระโปรงรถพริ้วสะบัด สัญลักษณ์ใบเบิกทางที่บอกถึงขบวนรถแสวงบุญ กำลังเคลื่อนผ่าน ด่านกะเหรี่ยงหรือด่านของชนกลุ่มน้อยจนมาถึงได้ระยะหนึ่งจำต้องหยุดพักเพราะหนึ่งในขบวนรถล้อรั่ว ทุกคนร่วมด้วยช่วยกันจนภาระกิจลุล่วง หลวงพี่กดแตรรถให้สัญญาณออกเดินทาง
ภายในรถที่อัดแน่นราวกับนั่งรถความเร็ววิ่งตกหลุมอากาศ ตึง ตัง โยก เยก ตลอดทาง ทว่าหลวงพี่ท่านยังคงเหยียบคันเร่งในระดับ ๙๐-๑๐๐ กิโลเมตรต่อชั่วโมง แทบไม่น่าเชื่อว่าบนทางลูกรังตะปุ่มตะป่ำ รถอเนกประสงค์รุ่นซิตี้คาร์กลับแล่นฉิว นำพาขบวนรถมาถึงจุดพักร้านขายของชำ อาหารตามสั่งและน้ำดื่ม ต่างคนต่างยิ้มให้ หัวเราะขบขันกับสภาพเรือนร่างที่เปื้อนฝุ่น แม่ที่อุ้มลูกนั่งท้ายกระบะเร่งปัดฝุ่นให้กับเจ้าตัวน้อย ยิ่งบรรดาสิงห์นักบิดคันเร่งวิ่งตามฝุ่น ฟุ้งกระจายไปทั่ว บนเส้นผม ลานหน้า ส่วนเสื้อผ้าพวกเขาบอกว่าทิ้งสถานเดียว
บ่ายแก่ๆ สารถีกิตติมศักดิ์บีบแตรให้สัญญาณออกเดินทางอีกครั้ง รถแล่นผ่านทางขรุขระที่กำลังซ่อมแซมด้วยแรงงานคนมากกว่าเครื่องจักร ลูกจ้างหนุ่ม-สาวนั่งเรียงหินลงเป็นฐานก่อนมีอีกทีมงานใช้ล้อเหล็กบดและอีกทีมในขั้นตอนเทราดยางมะตอยลงทับ วิธีนี้อาจทำงานด้วยความล่าช้าและล้าหลังสำหรับบางประเทศที่เจริญก้าวหน้า ใช้รถไถครูดผิวถนน บด ๆ ทับๆ ราดด้วยยางมะตอยเสร็จสรรพส่งมอบงานอีกไม่กี่เดือนก็ยุบเป็นหลุมเป็นบ่อรถสัญจรได้ไม่นานก็ต้องสั่งซ่อมแซม
ตะวันล้าแรงขบวนรถแล่นอีกไม่นานถนนลูกรังสิ้นสุดระยะ เรามาถึงทางแยกเมาะลำเลิงและไปอีกทางก็คือเมืองเย บนถนนสองฟากฝั่งสายคอนกรีตที่มองเห็นสวนยาง เรือกสวนไร่นาที่ร้างลาจากฤดูกาลเพาะปลูก ขบวนรถกำลังมุ่งสู่ปลายทาง
