365days
คำ: โชคชัย บัณฑิต’
หลังวันลาอาลัยแห่งวัยรุ่น
ทิ้งต้นทุนคิดถึงไว้หนึ่งต้น
ช่อความหลังสะพรั่งดอกผลิออกดล
ให้ดอกผลต้นคิดถึงภู่ผึ้งบิน
หลายสิบปีกี่สิบดอกเย้าหยอกฝัน
คิดถึงวันเวลาโหยหาถิ่น
โรงเรียนเก่าเถาแห่งกาลเลื้อยลานดิน
ฝากถวิลเถาวัลย์ผูกพันเรา
หลังภาระหน้าที่หลายปีผ่าน
ใจส่งสาส์นผ่านฟ้าเหนือกว่าเขา
เหนือกว่าคิดคือคิดถึงช่างดึงเร้า
ผ่านรูปเงาเยาว์วัยภาพใบน้อย
ภาพใบนั้นฉันเธอถ่ายหลากหลายภาพ
ค้างด้วยคราบความหลังครั้งละหน่อย
ทีละนิดคิดถึงจึงทยอย
เพิ่มริ้วรอยอารมณ์จนคมชัด
ผ่านวันลาอาลัยแห่งวัยรุ่น
ฝากต้นทุนคิดถึงแน่นขนัด
คนละต้นแตกงามมาตามนัด
มาร้อยรัดวันเวลา มา เพื่อนรัก.
กรุงเทพธุรกิจ : 13 กันยายน 2558.
จากรวมบทกวี #ฝูงนกเหนือวิหาร
