คำ : โชคชัย บัณฑิต’


ความอ่อนหวานถูกงานหนักพรากไปแล้ว
เหลือเพียงแววหวั่นหวาดเกินคาดหวัง
โลกด้านดีที่หมายก็พ่ายพัง
มรสุมคลุ้มคลั่งฝั่งชีวิต

โลกด้านลบโถมแรงขึ้นแต่งหาด
ม้วนเกลียวฟาดพาดเกี่ยวความเบี้ยวบิด
ทรายแตกตื่นคลื่นโทสะเข้าประชิด
ทำลายมิตรมิดจมอารมณ์ร้าย

เพียงเพราะนั่งตำแหน่งถูกแรงกด
ไฟพยศเกินยั้งยิ่งพลั้งพ่าย
หนามอารมณ์คมแข็งทิ่งแทงกาย
ก้มลงนิดมิตรสหายอยู่ใต้โต๊ะ

มติชนสุดสัปดาห์ ๒๓-๒๙ มิถุนายน ๒๕๖๐
จาก : กวีนิพนธ์ “ฝูงนกเหนือวิหาร”