เรื่องและภาพ : ชิด ชยากร
ห้าสิบปีก่อนถ้าย้อนหลัง
โด่งดังคับเมืองเรื่องรสหรอย
เนืองแน่นแฟนคลับวันนับร้อย
เฝ้าคอยหมี่เชคโก้เต็กฉุ้น
ตั้งแต่เริ่มจำความได้ ผมเห็นร้านหมี่เต็กฉุ้นลานตาไปด้วยผู้คน แต่ละวันมีคนเข้าไปกินวันละหลายร้อยคน ร้านเดิมอยู่ที่หลาดเก่า ทำเลดี ยุคนั้นตะกั่วป่าอยู่ในสมัยเหมือง ถือเป็นยุคทอง มีผู้คนมาอาศัยอยู่มากมาย ร้านค้าต่าง ๆ จึงขายดีกันทั้งหมด
บ้านผมเป็นญาติกับเมียโก้เต็กฉุ้น ทุกครั้งที่มาตลาดผมจึงมักจะมาที่นี่เสมอ เรียกได้ว่าเดินทะลุเข้าออกนอกในได้ตลอดเวลา แต่ไม่ใช่มากินหมี่นะครับ ผมมาหาหนังสือการ์ตูนอ่าน ที่ร้านมีการ์ตูนให้อ่านมากมาย เพราะลูก ๆ โก้เต็ก-ฉุ้นหลายคนชอบอ่านหนังสือ บางคนเป็นพี่ผม บางคนเป็นน้องผม ที่บ้านนี้รับการ์ตูนเด็กก้าวหน้า.. ซึ่งเป็นหนังสือดี มีทั้งความรู้แบะความบันเทิง ผมชอบ อ่านมาก ๆ
แต่เชื่อไหม หลายสิบปีที่ผ่านมา ตั้งแต่เกิด ผมไม่เคยกินหมี่ร้านนี้เลยย เพราะตอนนั้นผมกินไม่เป็น… ได้ยินใครต่อใครพูดอยู่เสมอว่าอร่อยมาก..
ไม่เคยกินจนกระทั่งร้านปิด ต่อมาทราบว่า ป้อม… ลูกสาวคนเล็กของโก้เต็กฉุ้นมาเปิดขายที่ย่านยาว แต่หนนี้เป็นร้านเล็กๆ ห่องเดียว.. เปิดมาหลายปีแล้ว.. ผมไม่เคยพบป้อมเลย น่าจะเกือบ 40 ปีแล้วแหละ เพิ่งมามากินหมี่ร้านดังในอดีตหนแรก เพิ่งมาพบป้อมคนแรก…
ร้านอยู่ข้างเทศบาล ตรงข้าม 7-11 เป็นร้านเล็กๆ แต่ขายดี มีจีฮั้วพี่สาวป้อมมาช่วยขาย หย้าร้าน-ลูกสาวป้อมขายน้ำ.. ขายดีกันทั้งแม่ทั้งลูก เรื่องรสชาติ ผมไม่รู้ว่าหรอยเหมือนเดิมหรือไม่ เพราะเดิมไม่เคยกินเลย นี่เป็นการกินหนแรกและหนเดียว.. แต่เชื่อว่า ร้านหมี่เต็กฉุ้นยังคงขลังเสมอสำหรับชาวตะกั่วป่า บารมีหมี่ของแกมีมากมาย ข้อสำคัญ.. เส้นหมี่ก็ยังทำเองเหมือนในอดีต