วันที่ ๑๑ พฤษภาคม ๒๔๕๙ เป็นวันเกิดของฉัน
เมื่อถึงวันที่ ๑๑พฤษภาคม ของทุกปี เป็นวันคล้ายวันเกิด
ฉันมีความรู้สึกว่า ได้อายุเพิ่มขึ้นอีก ปีหนึ่ง
และสังขารร่างกายก็แก่ไปอีกรอบหนึ่ง
ความเกิด ความแก่ เป็นไปตามกาลเวลาที่ผ่านไป
การมีอายุมากขึ้นก็หมายความว่า “แก่มากขึ้น”
แก่มากขึ้น ก็อ่อนแอลงไปมาก และผลที่สุดก็แตกดับไป
สิ่งทั้งหลาย. มีเกิด มีแก่ ตายทั้งนั้น
เราเกิดมาทำไม?
เกิดมาเพื่อทำให้ชีวิตมีค่า โดยการทำงาน
“งานคือชีวิต ชีวิตคืองานบันดาลสุข
…ทำงานให้สนุกเป็นสุขขณะทำงาน”
ฉันอยู่เพื่องาน ได้ทำงานก็มีความสุขใจ
ความสุของฉันอยู่กับงานทุกวันนั่นเอง
ปัญญานันทภิกขุ(บันทึกความคิด เมื่ออายุ ๗๕ ปี)
จาก”เส้นทางนักรบ” นิยายภาพชีวะประวัติท่านปัญญานันทภิกขุ