365days(1) ฉันได้ยินคำบอก รัก ทุกคราที่มองสายน้ำ ฝุ่นเมืองสีแดงพัดพาฉันไปไกลจากที่นี่ บนเส้นทางใหม่ ๆ ที่ผุดเกิด บนดิน ใต้ดิน บนฟ้า ซ้อนทับ ทับถม ชั้นแล้วชั้นเล่า หากสายน้ำยังคงอยู่ แม่น้ำชรายังคงบอกเล่าเรื่องราว ใหม่ไหลมา เก่าผ่านพ้น เส้นทางใหม่ ๆ ถูกขีดขึ้นทุกวัน เราต่างย่างกรายไปบนเส้นทางเหล่านั้น หันหลังให้กับสายน้ำ (2) ฉันได้ยินคำบอก รัก ทุกคราที่มองสายน้ำ เหมือนฉากเก่าในละครไร้ผู้แสดง พระเอกนางเอกเดินเฉิดฉายอยู่บนตึกสูงใหญ่ ชีวิตเร่งรีบ ร้อนรน ปนเป ขณะสายน้ำช้าเกินไป ช้าเกินไปกระทั่งการเติบโตของปลาในจานเปล เราคือปลาที่โตในบ่อปิด คิวซีทุกขั้นตอน หลงลืมการล่องไหลของสายน้ำ โตได้ด้วยอาหารเม็ด ที่อุดมด้วยสารอาหาร ดำรงคุณค่าอยู่ด้วยขนาด ก่อนกลายเป็นอาหาร มื้อแล้วมื้อเล่า กัด - กลืน - กินตัวเองไปวัน ๆ (3) ฉันได้ยินคำบอก รัก ทุกคราที่มองสายน้ำ ตราบเส้นทางใหม่ ๆ ยังแตกกิ่งต่อก้าน เรายิ่งห่างออกไป ห่างไกลจากสายน้ำ คำบอกรักแผ่วเบาลงไปทุกที จนเหลือเพียงความเงียบ สุดท้าย ฉันไม่ได้ยินคำบอก รัก ของสายน้ำอีก แม้สายน้ำยังคงเอื้อนเอ่ย รัก รัก รัก อยู่ทุกวันเวลา จรูญพร ปรปักษ์ประลัย อ่านในกิจกรรม “ร้อยเรื่องราว ร้อยภาพเล่าวัดจันทน์กะพ้อ ตลาดอิงน้ำ สามโคก ปทุมธานี” ๑๓ มกราคม พ.ศ.๒๕๖๗ ณ ที่ว่าการอำเภอสามโคก (เก่า)
