คำ: รินศรัทธา กาญจนวตี
ภาพ : สุชาติ ชูลี

เราจะหวังถึงความหวังได้อย่างไร
เมื่อหัวใจเราครองแต่หมองหม่น
เมื่อโรคร้ายหมายปลิดชีวิตชน
เมื่อผู้คนครวญคร่ำแต่น้ำตา

เรายังคงต้องหวังถึงความหวัง
เติมพลังแรงใจให้ฟันฝ่า
ตะวันรุ่งพรุ่งนี้ย่อมมีมา
ในไม่ช้าจะเลือนจะเคลื่อนคลาย

เรายังต้องยิ้มรับสู้กับโรค
ในท่ามกลางทุกข์โศกแม้ไม่ง่าย
เถิดยืนหยัดศรัทธาและท้าทาย
ในเรื่องร้ายย่อมมีสิ่งดีงาม

เราคงต้องประคองแสงแห่งความหวัง
แม้ว่ายังเดินหลงในดงหนาม
เติมต่อหวังสู่วันอันเรืองราม
จนกว่าจะผ่านข้ามพ้นความทุกข์