หนุ่มเรือนแพ

ศิลปิน กาเหว่า เสียงทอง 

ประพันธ์โดย ไพบูลย์ บุตรขัน

บ้านพี่เป็นเรือนแพสาวน้อยเขาไม่แล
สาวแก่เขาก็ไม่มอง
โตขึ้นริมฝั่งคลองเมื่อยามน้ำนอง
ลอยล่องเหมือนดังวิมาน

เพราะมันไม่โก้เหมือนตึกหลังโต
ที่สูงตระหง่าน
ไม่แลระริกโอฬารแต่เป็นบ้านเรือนแพ

เดือนสิบสองน้ำนองหลาก
แห่งสองฝั่งฟากน้ำปริ่มแปร้
อกพี่ร้าวหนาวดวงแด
เหมือนมีแผลในดวงใจ

คลองอิ่มน้ำชุ่มฉ่ำแท้
มองเรือแพดูขวักไขว่
หลับตามองครองหัวใจ
โอ้เหตุไฉนแห้งแล้งตรม

บางกอกน้อยตลาดน้ำ
เรือพายจ้ำแจวกันขรม
เสียงเรือหางครางระงม
ดังเสียงขรมเหมือนพี่คราง

ครวญหาน้องมองหานุช
ไม่สิ้นสุดจนฟ้าสาง
มองข้างไหนไม่พบนาง
อกอ้างว้างโอ้อาวรณ์

บ้านพี่เป็นเรือนแพสาวเอยเจ้าไม่แล
น้องแม่คงชอบบ้านดอน
โอ้แม่ขนตางอนพี่ฝากสุนทร
ลอยร่อนทิ้งมาตามคลื่น
พี่คงจะแย่ขายบ้านทิ้งแพออกพเนจร
ไม่เจอแม่ขนตางอนจะไม่ย้อนมาเรือนแพ