365daysทุจิต คือจิต เกิด “ตัวกู” เฝ้ายกหู ชูหางอย่างบ้าหลัง เขาตักเตือนอย่างไรไม่ยอมฟัง เฝ้าคลุ้มคลั่ง เดือดพล่านเผาพลาญใจ สุจิต คือจิต ว่าง”ตัวกู” สะอาดอยู่ด้วยสภาพอันผ่องใส สว่างอยู่เพราะเห็นตามความจริงไป สงบ อยู่เย็นได้ไม่ร้อนรน เหตุดั่งนั้นหมั่นระวังตั้งสติ คุมความตริทันควันหมั่นฝึกฝน มิให้เกิด”ตัวกู” อยู่ในตน เป็นสุชน เพราะสุจิต วิศิฏฐ์เอย พุทธทาสภิกขุ
