คำ : นีล จันทรา

รัก ดั่งกระแสน้ำไหลเชี่ยวกราก
บางครั้งแค่ รินซ่าน อาบกาย ให้ไหวชื่น
รักจากห่างไกล ดั่งกระแสน้ำไหลไม่หวนคืน

ดอกเหมยแดง สะบัดไหวตามแรงลม
ทิ้งดอกหล่น เอื่อยไหลตามสายน้ำ
หัวใจเหมือนจะหล่นหาย

กลางสายน้ำ แสงสะท้อนจากดวงจันทร์
เปล่ง ประกายระยับจับตา วับวาววูบไหว
ราวหญิงสาวเริงระบำในหัวใจ

ในห้วงคำนึง คิดถึง ถ้อยคำรำพัน
สองคนจ้องตากันอย่างเนิ่นนาน
เหนือผิวน้ำ มีความเคลื่อนไหวของหญิงชาย
แม่น้ำสายนี้ ซ่อนความรักของเราสองคน