บันทึกคนหลงทาง : อัยย์ รินทร์

หอมกลิ่นกุหลาบ
กลีบงดงามด้วยสีสัน
และมีหนาม

เธอ...ฉันส่งดอกกุหลาบมาให้
บันทึกผ่านเลนส์กล้องมือถือ
เก็บความรักส่งผ่านข้อความสวัสดีวัน...
A picture is worth a thousand words,
ใครบางคนเคยกล่าวไว้
แต่คำเพียงไม่กี่ ก็สะท้อนอารมณ์รู้สึก

เธอ...ฉันไม่อยากเด็ดดอกหลาก
เพราะมันมีสิ่งแอบแฝง
มียาฆ่าแมลง เมล็ดพันธุ์ที่ถูกดัดแปลง
แม้แต่ดินและน้ำที่เจือปนด้วยสารเคมี

เพราะรักและปราถนา
เพราะกลิ่นกุหลาบหอมไม่เหมือนก่อน
แม้กลีบงดงามด้วยสีสัน แต่มีสิ่งแปลกปลอม
ซ้ำยังขาดหายสายสัมพันธ์
ไร้หมู่ภมรดอมดมกลิ่นหอม

เธอ...ด้วยรักและหวังดี
ฉันจึงบันทึกภาพและเรียงร้อยถ้อยคำ
มากไปกว่านั้น ฉันจะเว้นคำ
สวัสดีวัน...
ไว้ให้เธอได้เติมคำ