วิววันวัน

ยามสาย​ ณ​ บ้านป่าริมแควยม
รื่นรมย์ใต้ร่มยางนาใหญ่
ลานร่มลมเย็นเป็นใจ
มองออกไปหน้าบ้านตระการเรือง

ในเงาเอาสีกลุ่มน้ำเงินใส่
ไกลไกลเขียวอ่อนแต่งแสงเรื่อเหลือง
เปิบสีโปะปาดไปไม่กลัวเปลือง
ไม่ต้องกลัวไม่ได้เรื่องได้ราว

เจื้อยแจ้วแว่วเสียงสกุณา
เมื่อบ้านป่าเข้าสู่ฤดูหนาว
ใบไม้จะคว้างควงร่วงพรูพราว
วาดรูปแล้วไปกินข้าวกับไข่เจียว

ศิลปินส่ายหน้าว่าเบื่อไข่
งั้นบิดาพาไปกินก๋วยเตี๋ยว
ไวว่องวาดส่งเดชพริบตาเดียว
ปราดเปรียวแท้ศิลปินรินคมเอย

8​ พ.ค.2563