คำ : โชคชัย บัณฑิต’

ท่องที่ยวไปในสวนมวลอักษร
วิหคร่อนกลางใจแผ่ไพศาล
จิบเวิ้งว้างว่ายวักจักรวาล
เหนือวิหารขานกู่เฝ้าดูฟ้า

ได้บินหลีกบินลัดขนัดถ้อย
ได้เหลิงลอยแรงลมสมปราถนา
ภูมิภาคหลากไหลในเวลา
ผ่านสายตาจารึกหมึกสายลม

ผ่านคำเมฆเขียนฝันเฝ้ากลั่นฝน
ให้โรยหล่นนาใจได้เพาะบ่ม
เขียวขนัดหยัดกล้าทุกอารมณ์
บึงระทมบางทีมีลำธาร

ท่องเที่ยวไปในสวนมวลชีวิต
ปีกแนบชิดจิตใจคำไหลผ่าน
กลางเวิ้งว้างว่ายวรรคจักรวาล
ปล่อยฝูงนกเหนือวิหารเฝ้าอ่านฟ้า

จาก : กวีนิพนธ์ “ฝูงนกเหนือวิหาร”
โดย :โชคชัย บัณฑิต’