ย๋ อ ง เ จ ริ ญ

เรื่องและภาพ : ชิด ชยากร

ผมเห็นชายหนุ่มผมบาง เรือนร่างสูงโปร่ง หน้าตาสดใสผิวพรรณดีคนนี้มาตั้งแต่ตัวเองยังเป็นเด็ก สมัยนั้นเรียกแกว่า แป๊ะย๋อง ร้านแป๊ะย๋องขายขนมของเล่นจิปาถะ เดิมร้านอยู่ที่ตลาดเก่า เป็นร้านใหญ่มากมีสินค้าเต็มร้าน เป็นขวัญใจเด็กตะกั่วป่ามาทุกยุคทุกสมัย ยุคทองของเหมืองแร่ ร้านนี้ขายดีเป็นเทน้ำเทท่า แต่พอเวลาผ่านไป ความเงียบเหงาคืบคลานเข้ามาหาตะกั่วป่า ตลาดเก่าเริ่มกลายเป็นพระรอง ตลาดย่านยาวพราวขึ้นมาแทนที่ ร้านแป๊ะย๋องจึงย้ายไปอยู่ที่ย่านยาวแทน

ทุกวันนี้แป๊ะย๋องยังคงอยู่ที่ร้าน…ยังทำกิจกรรมเดิม ๆ ที่เคยทำมาเนิ่นนาน…ถ้าใครคิดถึงแวะไปถามทักแกบ้างนะครับ