บันทึกคนหลงทาง : อัยย์ รินทร์

ม่านหมอกคลี่คลาย
มองเห็นบางสิ่งชัดเจน
ที่เคยคิด เคยฝันใฝ่

กลายเป็นแค่เพียง
อารมณ์ รู้สึก ภาพมายา
เมื่อถึงจุดที่ต้องตระหนัก
ตั้งสติแล้วทบทวน


สายน้ำไม่หวนคืน
เวลาเคลื่อนผ่านไป
วัยวันกับก้าวย่าง
ที่ต้องข้ามผ่านปัญหาและอุปสรรค

เมื่อวานคืออดีต 
วันนี้อีกไม่ช้านานก็จะกลายเป็นวันวาน
อนาคตจะเป็นเช่นไร ปล่อยให้เป็นไปตามวิถีทาง
แค่อยู่ตรงนี้ กลับมาอยู่กับความจริง
แม้จะต้องนำพาเรือชีวิต...เพียงลำพัง
อย่างน้อยก็ได้กลับมาอยู่กับตัวเอง