บันทึกคนหลงทาง : อัยย์ รินทร์ ม่านหมอกคลี่คลาย มองเห็นบางสิ่งชัดเจน ที่เคยคิด เคยฝันใฝ่ กลายเป็นแค่เพียง อารมณ์ รู้สึก ภาพมายา เมื่อถึงจุดที่ต้องตระหนัก ตั้งสติแล้วทบทวน สายน้ำไม่หวนคืน เวลาเคลื่อนผ่านไป วัยวันกับก้าวย่าง ที่ต้องข้ามผ่านปัญหาและอุปสรรค เมื่อวานคืออดีต วันนี้อีกไม่ช้านานก็จะกลายเป็นวันวาน อนาคตจะเป็นเช่นไร ปล่อยให้เป็นไปตามวิถีทาง แค่อยู่ตรงนี้ กลับมาอยู่กับความจริง แม้จะต้องนำพาเรือชีวิต...เพียงลำพัง อย่างน้อยก็ได้กลับมาอยู่กับตัวเอง