ทอธง

คำ : ชาคริต แก้วทันคำ

(1)
แม่ปลูกหม่อนเลี้ยงไหมโยงใจแม่
เฝ้าทอถักรักแท้จากเส้นสาย
สองมือปรารถนาว่าลูกชาย
ใยมุ่งหมายถักทอต่อเส้นใย
ผ้าขาวม้าสื่อวิญญาณผ่านเนื้อผ้า
ให้เวลาชีวิตอุทิศให้
แต่ละเส้น แต่ละสาย ลมหายใจ
รวมเยื่อใยเป็นผ้าผืนแม่ยื่นมา
หวังมือแม่สู่ลูกชายถ่ายทอดหวัง
ปรารถนา รัก สืบพลัง รัก ปรารถนา
ทุกลวดลายรอสรรค์สร้างทางชีวา
รักก่อนแม่จะโรยล้าเรี่ยวแรงรัก
ทอถักเป็นเช่น “ไหมแท้ที่แม่ทอ”1
สืบต่อจิตวิญญาณแห่งงานหนัก
รักอุทิศชีวิตอุทิศรัก
จงร่วมถักอีกผืนผ้าค่าบรรจง

(2)
ประเทศที่พุ่งกระสวยรวยเส้นสาย
กี่กระตุกกี่เครือข่ายโยงใยหลง
ธงใครได้ร่วมทอต่อผืนธง
พัดโบกส่งถึงเส้นชัยพลิ้วไหวพัด
ปีนป่ายตามครรลองต้องป่ายปีน
หยัดมือตีนกอบกู้สู้ยืนหยัด
ฝ่าทุกข์เข็ญ แร้นแค้น อัตคัด
พิสูจน์เห็นเด่นชัดใช่ลัดเลี้ยว
ผ้าผืนไร้ทางร่วมทอต่อผืนผ้า
รัฐไม่เห็น คุณค่าคน ผลโดดเดี่ยว
ผ้าขาวม้าที่แม่ยื่นผืนซีดเซียว
ใยไหมเหนียวไม่อาจทอต่อเยื่อใย
สู้ต่อใช้คาดหน้าผากฉากต่อสู้
ปรารถนาที่อยู่ที่ยืนผ้าผืนใหม่
ใจแม่หวังลูกสืบสายลมหายใจ
จะคว้าไขว่ ไหนหนทาง “ช่างผ้าทอ”

(3)
กระสุนยางยิงมาราวห่าฝน
แก๊สน้ำตา ดันฝูงชน จนระย่อ
ผ้าขาวม้า ของแม่ขาดแหว่ง แกร่งไม่พอ
เส้นสายไร้ไปถักทอต่อผืนธง.

เขียน ตุลาคม 2564
ต้นฉบับบทกวี “ทอธง” (จำนวน 10 บท/ 2 หน้า)