เรื่องและภาพ : สุชาติ ชูลี

เนิ่นนานเพียงใด? กับใช้ชีวิตอย่างเร่งรีบ
ย่ำเดินไปบนเส้นทางแห่งการแข่งขัน
ทางที่มากล้นไปด้วยเพื่อนแปลกหน้าเดินผ่านไป-มา
ไม่มีใครสนใจใครนอกจากปลายทางของตัวเอง
บ้างอาจมุ่งหน้าไปยังจุดนัดหมาย
บางคนแวะพักข้างทางเติมพลังชีวิต ด้วยเสียงหัวเราะ
ใครบางคนกำลังมองหาพื้นที่อบอุ่น โหยหาถ้อยคำปลอบประโลม
ชายคนนั้นย่ำเดินวนไปเวียนมาเหมือนกำลังมองหาและรอคอยอะไรสักอย่าง
บ่อยครั้งที่เขาพยายามหนีเพื่อค้นพบสิ่งใหม่ๆ
ทว่ากฎแห่งแรงดึงดูดมักจะนำพาให้คืนกลับมา
…ก้าวเดินไปบนเส้นทางสายเก่าเพื่อทบทวนและหวนรฦก