ลมร้ายพ่ายลาดูฟ้านิ่ง ชานเรือนล้มกลิ้งแลยิ่งเศร้า หล้งคาเปิดค้างเมฆบางเบา กระดานบ้านเก่าพาดเสาเอียง กองก่ายไม้เรือนไม่เหมือนบ้าน เรือนชานคว้านแยกแตกหลายเสี่ยง ตกทับใต้ถุนกลิ้งหลุนเคียง ตุ่มแยกแตกเกลี้ยงยุ้งเฉียงเท เพียงพลิกกระดานซากบ้านเก่า หมายเข้ารื้อค้นต้องสนเท่ห์ กลางซากเรือนเก่าไม้เสาเซ ต้องเสน่ห์สีเขียวเรียวหญ้านั้น ยังข้าวกราวกระจายพุ้งพ่ายพลัด กล้าระบัดบางใบมิได้หวั่น สูดลมหายใจไยตื้นตัน เพียงหันมองฟ้าชื่นตานัก โชคชัย บัณฑิต’ รวมบทกวีนิพนธ์ “บ้านเก่า” ซีไรต์ ปี 2544 สำนักพิมพ์นาคร