บันทึกคนหลงทาง : อัยย์ รินทร์

บางครั้งเราเองก็ไม่มั่นใจ ในจุดหมายที่วาดไว้ หลาย ๆ เหตุผลที่สามารถอธิบายหรือหยิบยกมาเป็นข้ออ้าง เพื่อ! – เพื่อคงไว้ในสิ่งที่มีอยู่ รู้สึกหวงแหนจนอยากครอบครองทุกสิ่งอย่าง เหมือนคนเห็นแก่ตัวกลัวบาดเจ็บ ถ้าคนเราเลือกที่จะทำร้ายจิตใจใครโดยไม่คำนึงถึงความเจ็บปวดของอีกฝ่าย เฉยชากับความทุกข์ ทรมานของคนอื่น

ทว่าคนเราต่างมีหัวใจ ต่างดิ้นรนเพื่อเสาะแสวงหา “ความสุข” เพียงเพราะต้องการพื้นที่มั่นคง ไม่ว่าวันเวลาจะหมุนเวียนเปลี่ยนไป รวดเร็วแค่ไหน? เส้นทางจะยากลำบากหรือยาวไกลสักเท่าไร มันก็เป็นเรื่องของความกล้าหาญ กล้าที่จะเผชิญ เพราะจุดหมายเบื้องหน้าย่อมมีบางสิ่งที่ซ่อนไว้

หมู่ว่าวควันล่องลอยสูงขึ้น สูงขึ้นเสมือนดวงดาราจากผืนดินที่ถูกส่งขึ้นไปประดับประดาแผ่นฟ้ายามรัตติกาล ไม่มีใครสนใจหรอกว่าโคมไฟจะถูกแรงลมพัดพาไปในทิศทางใด? มันจะหมดเชื้อไฟและร่วงหล่น ในราวป่า หลังคาบ้านรือน ชุมชนแห่งหนใด? มันจะนำพาคำอธิษฐาน พันธะสัญญาในห้วงคำนึงถึงคนห่างไกลหรือไม่? เมื่อปล่อยโคมไฟขึ้นสู่ท้องฟ้าก็เป็นไปตามโชคชะตา

หนึ่งพันแปดร้อยกว่าปีก่อนมังกรหลับเสนาธิการแห่งค่าย จ๊กก๊กได้รังสรรค์“โคมสวรรค์” (天灯 tiāndēng) “โคมอธิษฐาน” (许愿灯 xǔyuàn dēng) หรือ “โคมขงเบ้ง” (孔明灯 kǒngmíng dēng) เป็นนวัตกรรมหนึ่งที่ว่ากันว่าขงเบ้งประดิษฐ์ขึ้นมา บ้างก็บอกว่าขงเบ้งถูกทัพสุมาอี้ล้อมไว้ จึงประดิษฐ์โคมไฟขึ้นมาเพื่อส่งข่าว ขอความช่วยเหลือจากทัพหนุน บ้างก็ว่าชื่อโคมขงเบ้งมาจากสันนิษฐานของโคมที่เหมือนกับหมวกของขงเบ้ง

ณ ชายหาดอาลา โมอานา บนคาบสมุทรเมจิกไอส์แลนด์ ในเมืองโฮโนลูลู เมืองหลวงของฮาวาย เทศกาลมีขึ้นในวันจันทร์สุดท้ายของเดือนพฤษภาคมในทุก ๆ ปี เพื่อเป็นการรำลึกถึงทหารผู้เสียชีวิตจากการสละชีพเพื่อชาติของสหรัฐอเมริกา และอีกหลายแห่งทั่วโลกรวมทั้งวันเพ็ญเดือนยี่ของชาวล้านนา มีการจุดประทีปโคมลอยขึ้นไปสว่างไสวบนท้องฟ้า ด้วยความเชื่อที่ว่าเพื่อบูชาพระเกตุแก้วจุฬามณีบนสรวงสวรรค์ชั้นดาวดึงส์หรือเป็นการลอยเคราะห์ กรรม ให้ประสพแต่สิ่งดีงาม และสร้างความสามัคคี

“Amor fati” มีความหมายว่า จงรักในชะตาชีวิตก็คือการยอมรับเข้าใจในปัญหาและอุปสรรค มากกว่าจะยอมแพ้หรือบีบคั้นให้ต้องเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง ไม่ง่ายที่ทำใจให้ยอมรับได้ต่อการสูญเสีย ไม่มีใครอยากเป็นผู้ถูกทิ้งขว้าง เพราะเราต่างมีคุณค่าในตัวเอง คนเราจะมาพบกันได้ นั่นมิใช่เพราะความบังเอิญ ทุกๆ สิ่งย่อมถูกกำหนดไว้ด้วยรอยเท้าที่ก้าวย่ำ การเดินทางนำพาให้เราได้พบ ได้อยู่ในวงเวียนของกันและกัน สานสัมพันธ์เป็นกัลยาณมิตรที่มิอาจลืมเลือน ก็คงเหมือนกับโคมไฟที่ล่องลอยไป …ลอยล่องไปตามแรงลมแห่งโชคชะตา.