งอกงามมาจากดิน

บันทึกคนหลงทาง : อัยย์ รินทร์

ภาพ : ศรยุทธิ์ รุ่งเรือง

วิดีโอ : จีรยุทธิ์ อัครภัทรรัฐ

ณ ห้องโถงหอประชุมคณะมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์ พื้นที่การจัดงานกิจกรรม แสดงนิทรรศการภาพและเสวนาทางวิชาการ “๙ ดนตรี ๙ กวี ๙  การสร้างสรรค์งานศิลปะ ในรัชกาลที่ ๑๐  งานศิลป์ ชุด ๑๐๐ ปี สถาปนา มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์”

บรรดาแขกเหรื่อผู้มาร่วมงานต่างชื่นชมภาพศิลปะจำนวน ๑๐ ภาพ-ภาพแนวความคิดของศิลปินที่นำเสนอเพื่อสะท้อนสังคมแต่ละยุคสมัย ทุก ๆ สรรพสิ่ง ก่อเกิด เติบโต งอกงามมาจากดิน ดำรงอยู่ เปลี่ยนแปลงไปตามเหตุและปัจจัย “เป็นเช่นนั้นเอง”

ฝูงนกกระจาบบินถลาเล่นอยู่บนกิ่งซากต้นไม้ที่ตั้งตระหง่านจุดกึ่งกลางพื้นที่แสดงงานศิลปะ ศิลปินผู้นำเสนอแนวนามธรรมมากว่า ๓๐ ปี กำลังรดน้ำให้กับกล้าพันธุ์ที่กำลังเจริญเติบโต

ดนตรีเริ่มบรรเลงหลังจากรองอธิการบดีมหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์ ประธานในพิธีกล่าวเปิดงาน ท่วงนำดนตรีสากลกับกลิ่นไอความเป็นไทยที่ผสมผสานกันอย่างลงตัวด้วยระยะเวลาแค่เพียง ๓ วันในการเขียนเพลง 

“ความที่อยากจะสะท้อนความรู้สึกที่เป็นรากเหง้าของความเป็นไทย จึงต้องเป็นแก่นที่จะสร้างงานเพลงชิ้นนี้และงานชิ้นนี้ก็เกิดจากความไม่รู้ ว่าจะเขียนเพลงไทยเดิมอย่างไร เพราะไม่เคยเขียนเลย จึงไปถามผู้รู้ ท่านก็บอกว่าเขียนไปเถอะ เราก็เลยเขียนออกมาเป็นเพลงที่มีความรู้สึกไทยๆ กับดนตรีสากล”

“ลมหายใจเข้าออกบอกเราว่า
ชีวิตชีวายังเคลื่อนไหว
ยุบพองแฟบขยายยังหายใจ
ฟ้ากว้างใหญ่ทรวงอกแคบนี้แยบยล ​​

ท่ามกลางปรุงแต่งแห่งสังขาร
แสงวิญญาณคงระยับมิสับสน
นกอดีตหวีดถวิลบินเวียนวน
บินจนเหนื่อยหน่ายก็พักนอน

วิหคอนาคตลดเพดานบิน
โผผินผึ่งผายร่ายร่อน
หุบปีกพราววาววับลงจับคอน
นกคู่เคียงพักผ่อนคอนปัจจุบัน” 
 
...บางวรรคตอนจากบทกวีชุดที่ ๓ อดีต ปัจจุบัน อนาคต

“มนุษย์เราพอไม่สัมผัสกับความงาม ฟังนกร้องก็ไม่ไพเราะ ดูดวงก็ไม่สวย มนุษย์ที่เขาเห็นความงามก็เลยอยากจะสะกิดว่า เฮ้ย! ดูดวงดาวซะบ้าง ดูดอกไม้บาน ดูสายน้ำไหลซะบ้าง ดูแสงยามเช้าว่ามันสวยงามนะ ก็เลยสร้างงานศิลปะขึ้นมา ถ้ามนุษย์ทุกคนเห็นความงามศิลปะก็คงไม่เกิด ทีนี้คนที่เห็นความงามก็พยายามจะบอกว่า เฮ้ย! ลุกมาดูดวงดาวบ้างนะ เมื่อกี้ตอนอยู่ในบ้านผัวเมียทะเลาะกัน เถียงกันไปเถียงกันมาเพราะว่าจิตใจไม่เห็นความงาม เห็นแต่ถูกผิดดีชั่ว กระทั่งมีใครสักคนบอกว่า”ดาวบนฟ้าสวยนะ ลองเดินออกมาจากการทะเลาะเบาะแว้ง มาดูดาวบนฟ้าก็จบ”

ฝูงนกกระจาบยังคงบินวนเวียนอยู่ในหอประชุม บนเวทีบรรเลงเพลง อดีต ปัจจุบัน อนาคต ประพันธ์บทเพลงและเรียบเรียงดนตรีโดย : ดร.สุชาติ แสงทอง บรรดาแขกผู้มีเกียรติที่มาร่วมงาน ต่างปรบมือให้กำลังแด่ศิลปินผู้สร้างสรรค์ผลงานศิลปะ ดนตรี บทกวีนิพนธ์ รวมทั้งนักศึกษาของมหาวิทยาลัยฯ “ความรู้เกิดจากการกระทํา” ด้วยหลักคิดของการบูรณาการความคิดทางศิลปะ จะสามารถเผยแพร่สู่ชุมชน บนพื้นฐานของสังคมที่เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว ด้วยความเชื่อที่ว่าสิ่งเหล่านี้สามารถก่อเกิดการสร้างสรรค์ งานศิลปวัฒนธรรมร่วมสมัย ตลอดจนสามารถนําไปสู่การปฏิบัติได้อย่างเป็นมรรคเป็นผลได้ต่อไปในอนาคต เพราะทุก ๆ สรรพสิ่ง ก่อเกิด เติบโต งอกงามมาจาก “ดิน” ดำรงอยู่ เปลี่ยนแปลงไปตามเหตุและปัจจัย -เป็นเช่นนั้นเอง

ขอบพระคุณ  

 : ดร.สุชาติ แสงทอง 

 : เสนีย์ แช่มเดช

 : กิตติศักดิ์ มีสมสืบ 

คณะมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์