คืนปีเสือและเรื่องเล่าของสัตว์อื่นๆ :  จเด็จ กำจรเดช 

ผู้ใหญ่แอบบินไปนอนเล่นที่ฮานอย แกรักเมืองนั้นตรงที่มันไม่มีประทัดให้จุด ไม่ว่าตรุษจีนหรือเทศกาลไหน คนเวียดนามถูกรัฐบาลทหารห้ามมีอาวุธครอบครอง รวมทั้งสิ่งก่อให้เกิดเสียงดัง อยู่ใต้อำนาจทหารหลายปี คนที่นั่นเปิดเทปเสียงประทัดเวลาตรุษจีน เปิดจอแอลอีดีขนาดยักษ์ฉายภาพลูกประทัดหมื่นนัดดังรัวๆ

คืนปีใหม่ที่เบตงคงจะมีงานฉลองครึกครื้น นักท่องเที่ยวจีนมาเลย์คงจะมากันเนืองแน่น บรรดานกที่เกาะสายไฟคงจะบินหนีเสียงประทัดและพลุตอนเที่ยงคืน

ที่อัยยะเวง ตอนเช้าๆ คนคงจะแน่นสกายวอล์กแก้วชมทะเลหมอกยามเช้า หมอกขาวห่มคลุมยอดไม้ไว้ ต่ำลงไปใต้นั้นคือยางพาราและป่าไม้ หนุ่มสวนยางยังคงแบกปืนออกไปกรีดยาง ผ่านแถวยางที่ภรรยาถูกเสือกัดตายแล้วก็ได้แต่แข็งใจเดินข้าม ผ่านมาแล้วสามเดือน รอยเสือเดินลบหายไปแล้ว เสือตัวนั้นก็ถูกจับไปแล้ว ลูกยังรอที่บ้าน ชีวิตของผู้ที่ยังหายใจอยู่ก็คือต้องหายใจต่อ

ห่างออกไปสองต้นยาง ร่างของเมียเขานอนอยู่ตรงนั้น เนื้อตรงท้องหาย เครื่องในหาย ไส้ทะลัก อาคาร ศอบต.ยืนเด่นที่ยะลา พวกเขายุ่งอยู่แต่ความสงบกับความไม่สงบ พวกเขาชินกับแผลถูกยิงและระเบิด แผลเสือกัดแปลกประหลาดและอยู่นอกเหนือความเข้าใจ จึงเมื่อผู้ใหญ่บ้านแจ้งไปว่าขอกำลังออกล่าเสือ พวกเขาจึงไม่เข้าใจ แล้วโยนเรื่องให้เจ้าหน้าที่อุทยานแห่งชาติ พวกนั้นส่งคนมาพร้อมปืนยาสลบ

เขาจำได้ว่าคืนนั้นขณะกรีดยาง รับรู้ว่าเมียของเขาซึ่งอยู่อีกแถวของต้นยางเงียบกว่าคืนอื่น หลุดออกไปจากเกมโดยไม่รู้ตัว จึงเรียกหาพร้อมส่องไฟดู พบดวงตาวาวคู่หนึ่งคาบคอเมียของเขา

เขาปีนต้นยางหนีพร้อมยิงปืนใส่…