คำถาม

คำและภาพ : อัยย์ รินทร์

เราต่างมีจิตวิญญาณความเป็นนักล่า…
ติดตัวมาตั้งแต่ก่อนกำเนิด
แม้ทางเลือกของเรานั้นแตกต่าง
ปลายทาง…คือหมุดหมาย
ชัยชนะ…

ก็มีบ้างที่ต้องพ่ายแพ้
เพราะใจอ่อนแอ
จำได้ไหมครั้งหนึ่งเคยเข้มแข็ง
ต่อสู้ ฟันฝ่าจนก่อกำเนิด
ในสภาวะนั้นไร้ความคาดหวัง

ครั้นเติบโตเริ่มทะเยอทะยาน
ดาวบนฟ้า อัญมณีลึกใจกลางมหาสมุทร
อยากมี อยากครอบครอง

บ่อยครั้งที่มักเจอปัญหา
กับนิยามผ่านถ้อยคำอ่อนหวาน
เงินตรามิใช่ รางวัลไม่ใช่ความต้องการ
ต่างคนต่างอ้างจิตวิญญาน
ความเป็นศิลปิน…

เหนื่อยไหม…
เหนื่อยกายไม่เท่าไหร่
ท้อเพราะเหนื่อยใจ กับอะไรที่เรามิได้ลิขิต

อยากหยุด…
แต่ศักดิ์ศรียังค้ำคอ
ความคาดหวังของคนหนุนนำคอย…ย้ำเตือน

เงินมิใช่ปัญหา แต่มันมักสร้างปัญหาในภายหลัง
ความดีมิใช่สิ่งที่จีรัง…แต่ความเป็นคนคือคิด ทำ สิ่งใดจงไปให้สุดทาง

บางอารมณ์ที่รู้สึกเหนื่อยล้าจนอยากหยุดพัก
ก็แค่มนุษย์ธรรมดาคนหนึ่งที่มีความดี เลว ชั่วปะปน
มิใช่ผู้วิเศษ ไม่มีมนตราร่ายคาถา
ทุก ๆ สิ่งที่ผ่านพ้นมา

ก็เพราะใจไม่ยอมพ่ายแพ้…
…แต่บางที ก็จำต้องยอมรับความจริง
ที่เรามิได้กำหนดแหงนมองฟ้า สีฟ้า ก้อนเมฆ
และบางขณะ-สีเทาหม่น ระคนหยาดฝนโปรยปราย
…คิดสิ! นายควรคิดได้สักที…ว่าควรหยุดหรือเดินต่อไป.