เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์


สิ่งที่รู้ไม่ได้ นั้นไม่มี
มีแต่ที่ยังไม่ ได้รู้นั่น
ที่ไม่รู้ ก็มิใช่ ไม่สำคัญ
แต่อย่าไปยึดมั่น กับมันนัก


อย่ายึดมั่น ถือมั่น สำคัญผิด
จนยึดติดตัวตนเป็นตนหนัก
เป็นองค์อินทร์ องค์พรหม องค์ยมยักษ์
เป็นองค์เทพารักษ์ชี้ชักนำ
กลายเป็นความงมงาย ไสยสาสตร์
ตกเป็นทาษอวิชชาพาถลำ
ความไม่รู้พาหลงสู่ดงดำ
เถิดอธรรมทำลายตน

ตราบที่ความไม่รู้อยู่เหนือกว่า
คนก็ฆ่าคนได้ในทุกหน
คุณค่าคนมิใช่คุณฆ่าคน
ใครกันเล่า เล่นกลกับคนไทย

จากหนังสือ :  ไม่รู้เลยว่ารัก
ชุดประคำกรอง
สำนักพิมพ์เกี้ยว-เกล้า พิมพการ