เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ สิ่งที่รู้ไม่ได้ นั้นไม่มี มีแต่ที่ยังไม่ ได้รู้นั่น ที่ไม่รู้ ก็มิใช่ ไม่สำคัญ แต่อย่าไปยึดมั่น กับมันนัก อย่ายึดมั่น ถือมั่น สำคัญผิด จนยึดติดตัวตนเป็นตนหนัก เป็นองค์อินทร์ องค์พรหม องค์ยมยักษ์ เป็นองค์เทพารักษ์ชี้ชักนำ
กลายเป็นความงมงาย ไสยสาสตร์ ตกเป็นทาษอวิชชาพาถลำ ความไม่รู้พาหลงสู่ดงดำ เถิดอธรรมทำลายตน ตราบที่ความไม่รู้อยู่เหนือกว่า คนก็ฆ่าคนได้ในทุกหน คุณค่าคนมิใช่คุณฆ่าคน ใครกันเล่า เล่นกลกับคนไทย จากหนังสือ : ไม่รู้เลยว่ารัก ชุดประคำกรอง สำนักพิมพ์เกี้ยว-เกล้า พิมพการ