บันทึกคนหลงทาง : อัยย์ รินทร์

แทนถ้อยคำสั้น ๆ สะท้อนอารมณ์ที่หวั่นไหว
ขอบฟ้า ปุยเมฆ สายลมและหาดทราย
คลื่นเก่าถูกคลื่นใหม่ โถมซัด
บอกความหมายในแต่ละห้วงเวลา
ดี-ร้าย ย่อมรู้อยู่แก่ใจ…ล้วนตอกย้ำการกระทำ

…ชีวิตนี้สั้นนัก ความดีสิยืนยาว
โลกมิได้จดจำใครดำหรือใครขาว
มีแต่สีแตกต่างและหลอมรวม
ระลอกคลื่นลูกเก่าโถมซัดชายหาด
คลื่นลูกใหม่เกรี้ยวกราดโถมซ้ำ
วนเวียนเปลี่ยนผ่านไปตามกาล
ไม่มีสิ่งใด…ที่คงทน