ขณะที่โลกหมุน
มันสมองในหัวกะโหลกของมนุษย์
ก็เดินรุดหน้าอย่างเร่งรีบ
มันคิดสร้างสรรค์สรรพสิ่งขึ้นมาเรื่อย ๆ
เวลาเดียวกับที่ออกซิเจนที่จะสูบฉีด
เข้าไปในมนุษย์เริ่มน้อยลง
จนถึงกับต้องแบ่งปันซื้อขาย
…มนุษย์…
เริ่มไม่รู้จักโลกที่แท้จริง
ไม่รู้จักมนุษย์ด้วยกัน
และไม่รู้จักตนเอง

สุวัฒน์ ศรีเชื้อ

เพรียกเร้าฤดูร้อน
สำนักศิลปวัฒนธรรมร่วมสมัย