ขณะฝนตก

บันทึกคนหลงทาง : อัยย์ รินทร์

เมฆฝนยังคงแผ่คลุมไปทั่วผืนฟ้า ทั้ง ๆ ที่เม็ดฝนเพิ่งจะหยุดเทลงเมื่อไม่นานนี้เอง ฤดูแห่งความชุ่มฉ่ำกับห้วงอารมณ์ที่รู้สึกขาดหายบางสิ่ง หัวใจถูกตีกรอบไว้ด้วยอารมณ์ ความรู้สึก อยู่กับความคิด เพ้อพร่ำไปกับภาพฝันในวันวาร บางขณะคิดไกลไปถึงอนาคต หลับตาจินตภาพถึงหนทางสายนั้นเราจะย่ำเหยียบไปมันจะถึงปลายทางหรือไม่? หรือเป็นแค่ภาพมายาที่มิอาจสัมผัสได้ถึงความเป็นจริง

เพ่งมองไปที่ในตู้จดหมายเจ้านกน้อยแปรสภาพเป็นรังที่อยู่อาศัย ข่าวสารต่าง ๆ ข้อความจากคนอีกฟากโลกส่งกันถึงโดยไม่ต้องรอคอย

-หมู่บ้านย่านชายขอบเมือง คุ้นเคยกับเสียงแหวกอากาศของนกเหล็กยักษ์ซึ่งเงียบหายมาหลายเดือนและถูกทดแทนด้วยเสียงร้องระงมของหมู่นกบนกิ่งไม้ บนสายไฟพวกมันเริงร่า ไม่หวั่นไหวกับโลกที่หมุนไปตามฤดูกาล เสมือนบทเรียนที่เห็นและสัมผัสได้จากสิ่งแวดล้อมรอบกาย อาจหมายถึงคุณค่าของการมีอยู่