คำ: อัคระ ธิติถาวร

กลับเรือนเยือนดินถิ่นกำเนิด
บ้านเก่าบ้านเกิดตอนตั้งไข่
อบอุ่นไม่เหงาในเยาว์วัย
ภายใต้เรือนไม้มีชายคา

มีพ่อมีแม่มีพี่น้อง
เพื่อนพ้องผูกพันกันราสา
เคยเที่ยวเคยท่องท้องทุ่งนา
ขึ้นเขาเข้าป่าหาของกิน

วันหนึ่งชีวิตมาเปลี่ยนไป
ดุจดั่งนกไพรออกโผผิน
จากคอนนอนอุ่นเคยคุ้นชิน
หากินถิ่นใหม่ไม่คุ้นเคย

เพื่องานเพื่อเงินทนพลัดพราก
ลำบนลำบากโอ้อกเอ๋ย
เสรีภาพดั่งถูกสังเวย
กับความงอกเงยของเงินตรา

ค้นพบความหมายของชีวิต
ในสิ่งเสพติดความหรูหรา
มอดไหม้ภาพก่อนย้อนเวลา
สูญสิ้นคุณค่าความเป็นคน

จึงหวนกลับเรือนเยือนถิ่นเก่า
กลับสู่ร่มเงาเดิมอีกหน
กลิ่นอายความหลังยังลอยวน
ท่ามกลางลางคนร่วงลับลา.